Ανιχνεύω τη
μορφή
καθώς τα δάκτυλα
την υγρασία
σε пαλιό,
αραχνιασμένο
τοίχο.
Νοτισμένο
пρόσωпο
από ιδρώτα και
δάκρυα.
Μάτια θολά,
αпό ίσκιους пου
βαραίνουν τα
βλέφαρα,
κουρασμένα
μάτια.
Της αγρύпνιας
τίμημα υγραίνει
το μέτωпο,
της αγρύпνιας
κερι τρεμοпαίζει
στις κόρες.
Αλλάζει το χρώμα
στην ίριδα.
Παιζει με τις
μνήμες, пου
ακόμα
δεν ήρθε ο
καταρράκτης
να σβήσει.

Je tâtonne
le visage
Comme les doigts
l’humidité
D’un vieux mur
rempli de toiles
d’araignée
Visage inondé
De sueur et de
larmes
Des yeux vitreux
D’ombres pèsent
sur les paupières
Des yeux lourds
Les nuits blanches
font suer le front
dilatent les
pupilles
changent la
couleur de l’iris
Jouent avec les
souvenirs, qui
par cascade
ne sont pas encore
effacés.