Σαν αστραπές που πέφτουν
Ορίζουν την
ανάσα μου
Χάνονται στο
κενό μου.
Κομμάτια σιές
από παράδεισο
Τον δρόμο μαγνητίζουν
Ξεφεύγω από
το κενό
Κι όλο
γυρνάω πίσω
Είδα με βλέμμα
ουρανού
Τα γήινα που
άλλοτε
Χλεύαζα ειρωνευóμουν
Είδα με βλέμμα
αγέρωχο
Στιγμές πικρής
αλήθειας.
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΛΥΨΩ
(MARKOPOULOS K.)
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΛΥΨΩ est étudiante en psychiatrie et la fille du docteur et poète ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ ΧΡΙΣΤ.Γ.
Ils déterminent mon souffle.
Ils se perdent dans mon vide.
Des segments des ombres du paradis
magnétisent mon chemin.
J’échappe du vide
et je reviens toujours.
J’ai vu avec le regard du ciel
les choses terrestres que
jadis, j’ironisais
j’ai vu avec un regard insolent
des moments de la vérité amère.
Traduction de Katerina KAMAKARI
|
|
|
|