|
KYK ΛAMINA
T α χρóνια
της μεγάλης
ελπίδας
δεν χάθηκαν
ποτέ
κι αν εμείς
οκορπίσαμε
αναζητώντας
ευθείς
λεωφόρους,
κι αν εμείς
δεν υπολογίσαμε
τα χιλιόμετρα
των
αποστάσεων,
κι αν εμείς
σπατραλήσαμε
τις δυνάμεις
μας
στο κυνήγι
κινούμενων
στοχων,
τα χρόνια της
μεγάλης
ελπίδας
ανακυκλώνονται
ξανά,
με το σηματοδότη
χρόνο
στο πράσινο,
στο κόκκινο,
στο πορτοκαλι.
Εμπρός,
ξεκίνα πάλι.
πάλι και πάλι
απ’την αρχή.
Κι αν αυτά που
λέμε δεν είναι
έτσι,
κι αν αυτά που
νιώθουμε
δεν είναι
αυτά που θέλαμε
να νιώθουμε,
εσύ μη μελαγχολήσεις
μα τη δική μας
φτιαχτή
αισιοδοξία.
εσύ, μη
νιώσεις
ίλιγγο
ακροβατώντας
στου ορίζοντα
τις κινητές
γραμμές
κι εμείς το
υποσχόμαστε
μαζί να
τραγουδήσουμε
της
συντροφιάς
τραγούδια.
Δεν πειράζει,
που δεν έμαθες
να χαϊδεύεις
τους κάκτους
αλίμονό σου
όμως
αν πατήσεις
τα κυκλάμινα.
ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΧΡΙΣΤ.Γ.
(MARKOPOULOS CHRIST.)
|
CYCLAMENS
Les années de grand espoir
n’étaient jamais perdues
et même si nous étions dispersés
en cherchant les avenues droites,
et même si nous n’avions pas calculé
les kilomètres de distances
à la chasse aux cibles mouvantes,
les années de grand espoir
se recyclent encore une fois
et le temps envoie des signaux
de couleur, orange, rouge, orange.
Vas-y, recommence encore une fois ;
Encore une fois par le début.
Et si tout ce que nous disons n’est pas ainsi,
Et si tout ce que nous sentons
N’est pas ce que nous voulions sentir,
toi, ne sois pas triste,
à cause de notre optimisme artificiel ;
toi, ne sens pas le vertige
pendant tes acrobaties
sur les lignes mouvantes de l’horizon ;
et nous, promettons cela :
nous allons chanter ensemble
les chansons de compagnie.
Ça ne fait rien, que tu n’aies pas connu
comment caresser les cactus ;
Mais gare à toi
Si tu mets les pieds sur les cyclamens.
Traduction de Katerina Kamakari.
|